Almanca Türkçe Sözlük Forum

Günaydın Ultima Ratio ve Gezegen,

Öncelikle, daha önce cevap yazamadığım için Ultima’dan özür dilerim. Görüşünü paylaştığın için teşekkür ederim, sana yüzde yüz katılıyorum.

Gezegen, Pamuk’un sadece bir kitabını okuduğum için hüküm veremiyorum. Yine de senin, Pamuk’un Türkçeye hakim olmadığını yazmanın çok abartılı olduğunu söyleyebilirim. Şu anda başka bir kitap okuyorum (Erdal Balcı, Harun). Yazarı önce tanımadım ve bir sene önce İstanbul’dayken kitabı sadece indirimli olduğu için satın aldım. Yine de kitabı okuduğuma çok memnunum, vakit buldukça biraz anlatarım. Ama Türkçe konusuna gelince, Balcı’nın Türkçesi düzgün, ama oldukça basit, yani Pamuk’un Türkçesi çok daha güzel. Pamuk’undan güzel bir dili kullananlar var herhalde, ama Türkçeye hakim olmadığını ileri sürmek doğru değil.

Doğrusunu söylemek gerekirse, bu konudan bıktım. “Kar” kitabını zaten satın aldım, onu daha okuyacağım. Ama Pamuk’un Türkçesi hakkında tartışmak bana saçma sapan geliyor.

Herkese iyi hafta sonları dilerim!

Eva

Merhaba Sevgili Eva,

Konudan bıkmışsın, ama ben de Orhan'ın pohpohlanmasından, arş-ı âlâya çıkarılmasından, hak etmediği yerlere getirilmesinden, efsaneleştirilmesinden, allanıp pullanarak, süslenip makyajlanarak ederinin binlerce katına kakalanmaya çalışılmasından bıktım.

Aşağıdaki linkte Nobel Edebiyat Ödülü sahiplerinin bir listesi var:
http://tr.wikipedia.org/wiki/Nobel_Edebiyat_Ödülü

Bunladan bazıları:
Knut Hamsun, Anatole France, Thomas Mann, Hermann Hesse, André Gide, William Faulkner, Bertrand Russell, Ernest Hemingway, Albert Camus, John Steinbeck, Jean-Paul Sartre (reddetti), Mihail Şolohov, Samuel Beckett, Pablo Neruda, Gabriel García Márquez vb.

Sizce Orhan'ın ismi bu ağır topların arasında pamuk gibi hafif kalmıyor mu?

Nazım Hikmet'e neden verilmedi bu ödül?
Reddedeceğini bildiklerinden mi acaba?

Göz var, ama izan yok demek ki...

Merhaba Sevgili Kardeşım,

Beni yanlış anlamışsın. Sadece Pamuk’un Türkçesinin kötü olup olmadığı, Türkçeye hakim olup olmadığı üzerinde tartışmaktan bıktım.

Sen ve Ultima da yazdığınız gibi, asıl konu bir başkası.
Uzun vadeli olarak Pamuk’un gerçekten “Dünya Edebiyatcıları” arasında yer alabileceğinden ben de şüphe ediyorum. Ayrıca geçen yıllarda Nobel ödüllendirmesine zaten siyaset girmiş gibime geliyor, bu da iyi bir gelişim değil.

Ben de Nobel Ödülü’nü Pamuk’tan çok, Nazım Hikmet’in hak ettiğini düşünüyorum.
Ama iyi bir şair ya da yazar olmanın, sadece iyi ya da kötü dilden değil, birçok şeyden ibarettir bence. Benim için dilden çok, yazılanın içeriği ya da bize verilen “mesaj” önemli. Ama bunu, Pamuk’un, "önemli" mesajlarından dolayı Nobel Ödülü’nü hak ettiğini ileri sürmek için değil, genel olarak yazıyorum.

Ich sezte voraus, nur sprachen wir hier. Entscguldige, ich trug dazu bei, dass du dich langweiltest.

Özür dilemene gerek yok ama...

Merhaba Arkadaşlar,

Forum kapalıyken bol bol boş vaktim oldu ve yukarıda sözünü ettiğim kitabı bitirebildim.

Erdal Balcı bence çok iyi bir yazar değil, kullandığı dil de oldukça basit. Harun kitabı da biraz basmakalıp olduğu için o kadar uzman bir kitap sayılmaz. Yine de onu okuduğuma pişman değilim. Tersine benim için ilginç oldu.

Kitap bir ailenin hayatını tarif ediyor. Anlatım Anadolunun doğusundaki bir köyden başlar, sonra ailenin bir kısmının Ankara’nın bir gecekondusuna göç etmesini anlatır ve sonunda Hollanda’da bitir. Hollanda’daki olayların tarifi benim için kitabın en ilginç kısmıydı, çünkü göçmenlerin dertlerini ve yaşadıkları çelişkileri anlatıyor. Bu da epeyce basmakalıp bir bölüm.
Gurbette doğmuş ya da küçük çocuk olarak Hollanda’ya gelmiş olan üç Türk arkadaşların biri aşırı dindar, belki de İslâmcı oluyor. Kız kardeşi zorla bir kuzeniyle everildikten sonra kaçıp polise sığınıyor. Bunun üzerine babası tüm ailesini uçağa bindirerek Türkiye’ye geri yolluyor. Arkadaşların ikincisi pezevenklik yaparak çok zengin oluyor. Üçüncüsüyse ailesinden ayrılıyor ve hayatını tek başına sürdürüyor.

Bir alıntı:
“Benim tek isteyebileceğim yakın çevreme bu kadar yabancı olmamak. Hata onlarda mı yoksa bende mi bilmiyorum. Yakınlarımın beni sevmesi, benim de onların sevmem güzel olurdu. Halbuki şimdi varlıklarıyla benim nefes almamı zorlaştırıyorlar. Hiçbir alternatifim yok. Başka bir hayat çizemem kendime. Çünkü diğer taraftaki insanlar tarafından da sevilmeyeceğimi biliyorum. [...] İki arkadaşım var, ikisi de Türk. Halbuki ortak yönlerimiz çok az. Bir tane bile Hollandalı arkadaşım yok. Aslında bu utanılacak bir şey. Sonuçta ben Hollanda’da yaşıyorum. Ama onlar bana mesafeli ve ben de kendi insanlarımın bana sunduğu sıcak ortamı terk etmek için yeterince kararlı değilim. Bu, sürekli bir suçluluk duygusuyla yaşamama neden oluyor. Aslında çaresizlikten başka bir şey değil benimki.” (S. 301)

Liebe Eva, ich möchte Dir auch gerne ein Buch empfehlen, und zwar von Selim Özdogan "Die Tochter des Schmieds". Ein toller Roman, der richtig unter die Haut geht. Selim Özdogan erzählt vom Schicksal einer anatolischen Familie in den 40er Jahren.

Danke, liebe Ayten. Dann werde ich mal schauen, ob ich das Buch bekommen kann, wenn wir demnächst in die Türkei fahren.

Liebe Eva, dieses Buch gibt es nur in deutscher Sprache, die bekommt du bestimmt in jeder Buchhandlung oder vielleicht auch im Internet.

Beste Grüße
Ayten

Sağ ol, ama şu anda sadece Türkçe kitaplar okuyorum...

Ya öylemi! Bende sadece almanca kitaplar okuyorum almancami gelistirmek icin. Bir yarari olup olmadigi konusunda pek emin degilim ama. Yinede okuyorum.

Uzun vadede ikimizde de okumanın bir yararı olacaktır!

Ama ben aslında okuduklarımdan çok duyduklarımı belleyebilirim. Yine de okuyorum... -D

Merhaba arkadaşlar,

Eva arkadaşımız sevdiğiniz bir kitaptan bahsedin, diye sormuş.

Bende sevdiğim birkaç kitaplardan bahsetmek istiyorum.

1. Huzur Sokağı, yazar: Şule Yüksel Şenler
2. Bir deliyle evlendim, Hekimoğlu İsmail
3. Biz Osmanlıyız, Yavuz Bahadıroğlu

Şu anda da Mehmet Said Çekmegilin Ahlak Anlayışımız adlı eserini okuyorum.

Huzur Sokağı benim bildiğim kadarıyla Türkiyede (ben Almanyada ikamet ediyorum) çok ünlü bir eserdir. Hatta ve hatta filmlenmiş bir eserdir. Şule Hanım bu kitapta İstanbulun küçük bir mahallesinde 2 gençin değişik yaşam tarzlarını ve bu gençlerin birbirlerine zıt oldukları halde nasıl birbirlerine aşık olduklarını, dini ve gayri dini yaşantının, dini serbestliğin ve bu yolda yapılan fedakarlıkların, ve bu uğurda çekilen eziyetlerin Uçuruma giden insanlığın ve gerçek dostluğun yani Türkiyenin 1969-70 yılları arasında yaşanan durumları hakkında bu eseri kaleme almıştır.

Konu kitaptan açılmışken, benim de çorbada biraz tuzun olsun istedim. Öncelikle tam bir kitap kurdu olduğumu belirtmek isterim:) Bugüne kadar gerek Almanca gerekse Türkçe bir çok kitap okudum. Severek okuduğum bazı kitapların isimlerini sizinle paylaşmak isterim.
1- İskender Pala: Babil'de Ölüm, İstanbul'da Aşk (tarihi roman). Babil'den yola çıkarak, İstanbul'un fethine kadar uzanan bir hikaye.
2- Canan Tan: Piraye. Türkiye'de Doğu ve Batı kültürleri arasındaki farklılıklara değişik bir bakış açısıyla yaklaşan bir kitaptır.
Canan Tan'ın ayrıca "Yürekler En Son Ölür" ve "Sanal Aşkın Halleri" kitaplarını da tavsiye ederim. Özellikle sonuncusu günümüzde sanal alemde yaşananları birbirlerinden bağımsız kısa hikayeler çerçevesinde eğlenceli ve kimi zaman da düşündürücü bir biçimde anlatır.
3- Alev Alatlı: Kadere Karşı Koy A.Ş. Kadın erkek ilişkisine farklı bir bakış açısı. Güleriz ağlanacak halimize tarzında eğlenceli bir kitaptir.
4- Buket Uzuner: Gelibolu. Avustraya'dan dedesinin mezarını aramaya gelen Avustralyalı bir kadından yola çıkarak, İstiklal Harbi sırasında Gelibolu'da yaşanan bir olayı anlatır.
5- Polisiye romanlar sevenler için Ahmet Ümit. Son kitabı "İstanbul Hatırası" aynı zamanda İstanbul'u da güzel bir dille anlatır.
Bunlar şu anda yazarken öylesine aklıma gelen ve bende güzel bir etki bırakan, çok ama çok severek okuduğum kitaplardır. Evdeki kütüphaneme bir bakayım, daha neler var. Ara ara başka kitap isimleri de veririm. Siz okumak isteyin yeter ki. Benim gibi bir kitap kurdundan istenecek en güzel şey budur:)

Bu arada kısa bir not: Bugüne kadar okuduğum yüzlerce (daha doğrusu binlerce) kitap arasında sadece iki kitabı kendimi çok zorlamama rağmen bitiremedim.
Birisi Maksim Gorki'den "Ana". Üç kez okumaya başladım ve her seferinde yarıda bıraktım. Bitirmek nasip olmadı.
İkincisi de Orhan Pamuk'tan "Kara Kitap". 15 yıl önce Orhan Pamuk'un adı daha yeni duyulmaya başlandığında iki kez elime aldım, ama her ikisinde de kitap yarım kaldı. Yani Orhan Pamuk'un kitabın başında dediği gibi: "Bir kitap okudum ve hayatım değişti" Bende de aynen öyle oldu:) Bunlar hayatım boyunca (olumsuz anlamda) unutamayacağım iki kitaptır. Zaten bir daha da Orhan Pamuk okumadım:)

Sevgilerimle

Selam nilican, almanca kitapta okudugunu söyledin. Banada onlardan önerirsen sevinirim. Elimdeki kitabi bitirdim, yeni romana basladim. Önerilerini bekliyorum. (